گناه دریا

  

چه صدف ها که به دریای وجود

سینه هاشان زگهر خالی بود

ننگ نشناخته ازبی هنری

شرم ناکرده ازاین بی گهری

سوی هردرگهشان روی نیاز

همه جاسینه گشایند به ناز

زندگی –دشمن دیرینه من-

چنگ انداخته درسینه من

روزوشب دارد بامن سرجنگ

هرنفس ازصدف سینه ی تنگ

دامن افشان گهرآورده به چنگ گوهر

وان گهرها ... همه کوبیده به سنگ

فریدون مشیری