گفت وگو باخدا

 

گفتم: چقدراحساس تنهایی می کنم ...!

گفت:من که نزدیکم(بقره-186)

گفتم :توهمیشه نزدیکی ،من دورم...کاش می شد به تونزدیک شوم...

گفت:هرصبح وعصرپروردگارت راپیش خودت،باخوف وتضرع وبا صدای آهسته یادکن (اعراف-205)

گفتم: این هم توفیق می خواهد!

گفت: دوست ندارید خداشما راببخشد؟!(نور-22)

گفتم: معلوم است که دوست دارم مراببخشی...!

گفت: پس ازخدابخواهید شما راببخشد وبعد توبه کنید(هود-90)

گفتم: بااین همه گناه، آخرچکار می توانم بکنم؟

گفت: مگرنمی دانید خداست که توبه راازبندگانش قبول می کند؟!( توبه-104)

گفتم: دیگرروی توبه ندارم...

گفت: خداعزیزودانا است، اوآمرزنده گناه است وپذیرنده توبه(غافر-32)

گفتم: بااین همه گناه برای کدام گناه توبه کنم ؟

گفت: خداهمه ی گناه هارا می بخشد( زمر-53)

گفتم: یعنی باز بیایم؟ بازمن رامی بخشی؟

گفت: به جزخدا کیست که گناهان راببخشد؟( آل عمران-135)

گفتم: نمی دانم چراهمیشه درمقابل این کلام کم می آورم! آتشم می زند، ذوبم می کند ،عاشق میشوم!... توبه می کنم

گفت: خداهم توبه کنندگان وهم آن هایی که پاک هستند رادوست دارد( بقره-222)

ناخواسته گفتم: الهی وربی من لی غیرک

گفت: خدا برای بنده اش کافی نیست؟(زمر-36)

 گفتم: دربرابراین همه مهربانیت چه کارمی توانم بکنم؟  

گفت: ای مومنین خدا رازیاد یاد کنید وصبح وشب تسبیحش کنید اوکسی هست که خودو فرشته هایش برشما درود ورحمت می فرستند تاشما را ازتاریکی هابه سوی روشنایی بیرون بیاورند. خدا نسبت به مومنین مهربان است.(احزاب-41-43)